|
بعد از این نور به آفاق دهم از دل خویش/ که به خورشید رسیدیم و غبار آخر شد
نور اخلاقنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/17-18:18
به نام خدا نور اخلاق ازاله صفات بد موجب نورانیّت انسان مى‌شود. كسى كه به جاى حسد، غبطه دارد، وقتى نعمتى در دست دیگرى مى‌بیند، به جاى آن كه آرزوى زوال آن را بكند ، از خدا مى‌خواهد آن نعمت نصیب خودش هم بشود. یا كسى كه به جاى تكبّر، تواضع نشانده است، خود را بالا نمى‌گیرد. اگر كسى اعتنایش نكرد، ناراحت نمى‌شود، بلكه مى‌گوید: حتمآ بدى‌هاى مرا شناخته كه تحویلم نمى‌گیرد. صفات خوب، چون از ناحیه خداى تعالى هستند، نورند. در مقابل صفات بد، چون اثر نبود خوبى است، بدى و تاریكى است. حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره انعام https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
هم‌دلی، روزهای سختنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/16-21:09
به نام خدا هم‌دلی روزهای سخت آیت‌الله سیّد علی‌محمد دستغیب | تفسیر سوره مریم جلسه ۲۳ | ۱۵ تیر ۱۳۹۹ از آنچه دربارۀ زندگی حضرت ابراهیم و حضرت موسی علی نبینا و آله و علیهما السلام بیان شد، نتیجه می‌گیریم که لازم است همۀ ما نسبت به مردم و بخصوص مسلمانان و شیعیان علی ولی‌اللّه مهربان و کمک‌رسان باشیم، مخصوصاً در این وضعیتِ بیماری کرونا، کسانی را که می‌شناسیم و می‌دانیم بی‌بضاعت هستند و از این شرایط آسیب دیده‌اند، حتماً کمک کنیم. در دروه‌ای زندگی می‌کنیم که بسیاری از مردم از جهت خانه، اجاره خانه و حتی تأمین مایحتاج زندگی در سختی و تنگی قرار دارند. هرکس به هر مقدار توانایی دارد، لازم است به اندازۀ خود به میدان بیاید و کمک کند. این رویۀ انبیاء، ائمه و همۀ مؤمنان بوده و هست. همیشه نباید منتظر ماند دولت کاری بکند، البته دولت هم وظیفه دارد و باید کارهایی انجام دهد، امّا خود ما هم باید کمک کنیم. این خود نوعی مهمانی دادن است. لازم نیست که حتماً در خانه از مهمان پذیرایی کنید. دیگر اینکه در اتفاقات زندگی گاه امید انسان از بین می‌رود و همۀ درها بسته می‌شود، امّا همیشه باید در اوج ناامیدی، امیدوار باشیم که فرجی حاصل شود. در سرگذشت این دو پیامبر الهی و همچنین قوم بنی‌اسرائیل وقایع فراوانی رخ داد که هیچ امیدی به نجات نبود، امّا هر بار خدای تعالی وسیله‌ای فراهم کرد و در آخرین لحظه نجات و گشایش حاصل فرمود، هرچند قوم بنی‌اسرائیل هربار ناشکری و نافرمانی کردند. باید در ذهن داشته باشیم که خدای تعالی در هر لحظه قادر است گشایشی حاصل کند؛ پس همواره باید با امید دست به دعا بلند کنیم و آنچه برای گشایش امور به نظرمان می‌رسد و سفارش شده، انجام دهیم. دعا سلاح مؤمن است؛ هم گرفتاری‌ها را برطرف می‌کند و هم عبادتی است که انسان را به پروردگارش نزدیک می‌کند. این نکته هم حائز اهمیت است که خدای تعالی گاهی اوقات اگر صلاح بداند کسانی را به‌عنوانِ کمک‌کار انسان از میان اقوام یا دوستانش می‌فرستد و او را از جایی که گمان نمی‌کرد و باورش نمی‌شد، یاری می‌کند. این عنایت خدای تعالی است. البته نباید از کسی انتظار و توقعی داشت. خدای تعالی خود می‌داند چه موقع کسی را سبب خیر سازد و چه موقع لازم نیست. این بسته به صلاح‌دید و ارادۀ او دارد. «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ إِیماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِى وَیَقِیناً حَتّىٰ أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ یُصِیبَنِى إِلّا مَا كَتَبْتَ لِى وَرَضِّنِى مِنَ الْعَیْشِ بِما قَسَمْتَ لِى یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین» «خدایا ایمانی می‌خواهم که دلم با آن همراه شود و باوری که بدانم هرگز چیزی به من نمی‌رسد، جز آنچه تو برایم نوشته‌ای، مرا از زندگی به آنچه نصیبم فرمودی خشنود ساز. مرکز نشر آثار و اندیشه‌های حضرت آیت‌الله سیّد علی‌محمد دستغیب DastgheibQoba.info https://chat.whatsapp.com/JMbIkwCkHjn7zjUsQdp5Sn
نوع مطلب :به سوی خدا
علّت کوتاهی عمرنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/15-17:32
به نام خدا علّت کوتاهی عمر هر كس كه به این دنیا قدم مى‌گذارد، از همان ابتدا زمان مرگش مشخص شده است. این اجل حتمى است. غیر از این یك اجل معلّق هم وجود دارد؛ یعنى ممكن است برخى بنا به دلایلى عمرشان كوتاه شود و پیش از رسیدن به اجل حتمى، بمیرند. لضى از این دلایل عبارتند از: ظلم، قطع رحم، آزردن پدر و مادر و فرزند و ارتكاب بعضى گناهان. بعضى كارها هم مى‌تواند مانع مرگ معلّق شود و انسان را به اجل مسمّى برساند، از جمله صله‌ى رحم و صدقه. حکایت در روایت است كه جوانى یهودى بر حضرت پیغمبر صلّى الله‌علیه وآله گذشت و گفت : «السام علیك». حضرت در جواب فرمود: «علیك». اصحاب عرض كردند كه این یهودى سلام كرد به شما، به مرگ؛ یعنى به جاى سلام، سام گفت و سام به معنى مرگ است؛ یعنى مرگ بر تو باد! حضرت فرمود: من هم همچنان بر او برگرداندم. بعد از آن حضرت فرمود: این یهودى را مارى سیاه در پشت گردنش مى‌گزد، پس مى‌كشد او را. یهودى رفت و هیزم بسیار جمع كرده، برداشت و به زودى برگشت. آن گاه حضرت رسول صلّى الله‌علیه وآله به او گفت: این هیزم را زمین بگذار! دیدند كه مار سیاهى در میان هیزم است و دندان بر چوبى گذاشته. حضرت فرمود: اى یهودى! امروز چه كردى؟ گفت : كارى نكرده‌ام، فقط با من دو نان بود، یكى را خوردم و دیگرى را به مسكینى صدقه دادم. حضرت فرمود: به آن نان كه صدقه داد، خداوند مرگ را از او دفع كرد، و فرمود: به درستى كه صدقه دفع مى‌كند مردن بد را از آدمى. صدقه، علاوه بر به تأخیر انداختن اجل معلّق و درمان بعضى مرض‌ها، باعث بركت و فراوانى مال هم مى‌شود. حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره انعام https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۵۰: سیدنا الاستاد نظر شریفشان همین است كه عرض شد آنها كه بعضی اهل معرفتند گفتند كه شوق به مرگ برای سالك الهی در حال لذت لذیذ است وگرنه در حال الم و درد خیلیها هستند كه مشتاق مرگاندنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-19:12
به نام خدا سیدنا الاستاد نظر شریفشان همین است كه عرض شد آنها كه بعضی اهل معرفتند گفتند كه شوق به مرگ برای سالك الهی در حال لذت لذیذ است وگرنه در حال الم و درد خیلیها هستند كه مشتاق مرگ‌اند یك وقت است یكی در زندان است می‌گوید خدایا مرگم را برسان این هنر نیست یك وقت كسی به چاه افتاده تقاضای مرگ می‌كند این هنر نیست یوسف(سلام الله علیه) این مراحل دشوار را پشت‌سر گذاشت نه در زندان گفت خدایا مرگم را برسان نه در چاه گفت وقتی به مقام قدرت رسید و از این مُلك و مِلك لذت برده می‌شود عرض كرد خدایا الآن مردن شیرین است برای اینكه مبادا این زرق و برق ما را به خود جذب بكند ﴿رَبِّ قَدْ آتَیْتَنی مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنی مِنْ تَأْویلِ اْلأَحادیثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ أَنْتَ وَلِیّی فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ تَوَفَّنی مُسْلِمًا فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۹: مردم ولو ساده‌ترین افراد مسلمان اینها خدا را می‌خواهند و از خدا می‌ترسند منتها فهمشان در همین حد است كه از خدا نجات از آتش می‌خواهند از خدا رسیدن به بهشت می‌خواهند معبودشان خداست مطلوب اصلی‌شان این است كه از خدا چیز بخواهند خدا هم می‌فرماید كه چه می‌خواهید می‌گویند پرهیز از آتش این عبادتشان صحیح استنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-19:10
به نام خدا مرحوم شیخ بهایی(رضوان الله علیه) در كتاب شریف اربعیناش از بعضی از بزرگان حتی نظیر ابن‌طاووس آنها فتوا به بطلان عبادت آن دو گروه دادند گفتند اگر كسی خوفاً من النار عبادت بكند عبادتش باطل است شوقاً الی الجنه عبادت بكند عبادتش باطل است گرچه نوع محققین این سخنان را نپذیرفتند ولی از آن طرف گویندگان و صاحبان آن فتوا كم نیستند آن طور كه مرحوم شیخ بهایی(رضوان الله علیه) در كتاب شریف اربعینشان نقل كرد كه در بحثهای قبل هم آن فتوا خوانده شد می‌فرماید كثیری از علما فتوا به بطلان دادند منتها جمع‌بندی شد كه اگر منظور آقایان این است كه اینها فقط از جهنم می‌ترسند و خدا را وسیله قرار می‌دهند كه نسوزند البته عبادتشان باطل است زیرا اینها اگر نسوزند خدا را نمی‌خواهند یا آنها كه شوقاً الی الجنه عبادت می‌كنند منظورشان این است كه هدف اصلی‌شان رسیدن به بهشت است و خدا را برای رسیدن به بهشت می‌خواهند كه اگر بتوانند در آن عالم به بهشت برسند بدون عبادن خدا عبادت نمی‌كنند البته نمازشان باطل است و حق با آن قوم است كه كثیری از علماست اما این‌چنین كه نیست مردم ولو ساده‌ترین افراد مسلمان اینها خدا را می‌خواهند و از خدا می‌ترسند منتها فهمشان در همین حد است كه از خدا نجات از آتش می‌خواهند از خدا رسیدن به بهشت می‌خواهند معبودشان خداست مطلوب اصلی‌شان این است كه از خدا چیز بخواهند خدا هم می‌فرماید كه چه می‌خواهید می‌گویند پرهیز از آتش این عبادتشان صحیح است نشانه‌اش این است كه در خود همین روایات عبادت عابدان به سه دسته تقسیم شده است همین روایتی كه آنها به این روایت استدلال كردند برای بطلان عبادت آن دو گروه همین روایت دلیل بر صحت عبادت هر سه گروه است دیگر فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۸:در بعضی از آیات تقوا آمده است كه فرمود: ﴿وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ﴾ او را می‌بینید بالأخره پس تقوای الهی به عنوان حق التقوی كه لقا الله را به همراه دارد این می‌شود هدف و ﴿اتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾ می‌شود كیفیتنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-19:07
به نام خدا در بعضی از آیات تقوا آمده است كه فرمود: ﴿وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ﴾ او را می‌بینید بالأخره پس تقوای الهی به عنوان حق التقوی كه لقا الله را به همراه دارد این می‌شود هدف و ﴿اتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾ می‌شود كیفیت طی این راه هر كسی به اندازه خود قهراً آنكه عبادتش جزء عبادت عبید است او به اندازه خود این راه را می‌رود كسی كه عبادتش به منزله عبادت تاجران است به اندازه خود می‌رود آنكه عبادتش در حد عبادت احرار و محبان است آن هم به اندازه خود می‌رود همه این راه را دارند می‌روند پرسش:... پاسخ: نعمت شهود است كه «لاتدركه العیون بمشاهدة الابصار بل تدركه القلوب بحقائق الایمان» پرسش:... پاسخ: بله لذا قرآن وعده نداد كه بعد از مرگ می‌بینید در همین دنیا هم حاصل می‌شود منتها در دنیا اگر كسی نظیر معصومین(علیهم السلام) به آن اوج رسید می‌گوید كه «ما كنت اعبد رباً لم اری» اگر نظیر حارثة ابن زید كه شاگرد اینها شد می‌گوید «اصبحت كانی انظر الی عرش الرحمن بارزا» كانی است نه ان یا در خطبه حمام كه اوصاف متقیان تبیین شد آنجا فرمود هم «و النار كمن قد راها هم والجنه كمن قد راها كان» كذا كان است نه انّ این بار تقوا و ثمر تقواست فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۷: خب اگر تقوا نائل می‌شود چون تقوا وصف متقی است قهراً خود متقی هم به لقاء الله نائل می‌شود چطور می‌شود تقوا به الله برسد آن وقت متقی كه موصوف به این صفت است به الله نرسدنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-19:05
به نام خدا این كاری كه در جاهلیت روا بود وقتی كه قربانی می‌كردند مقداری از گوشت آن مذبوح یا منهور را در دیوار كعبه آویزان می‌كردند یا خونش را به دیوار كعبه می‌مالیدند این را آیه نهی كرد فرمود: ﴿لَنْ یَنالَ اللّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها﴾ یعنی خون قربانی و گوشت قربانی به الله نمی‌رسد ﴿وَ لكِنْ یَنالُهُ التَّقْوی مِنْكُمْ﴾ تقوایی كه از این كار هست این به الله می‌رسد خب اگر تقوا نائل می‌شود چون تقوا وصف متقی است قهراً خود متقی هم به لقاء الله نائل می‌شود چطور می‌شود تقوا به الله برسد آن وقت متقی كه موصوف به این صفت است به الله نرسد فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۶: آنچه كه هدف است تقوای خداست تقوایی كه در خود خدا باشد روندگان این راه هر كس به استطاعت خود این راه را طی می‌كند ﴿فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾۱۴۶:نوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-19:00
به نام خدا این است كه ﴿اتَّقُوا اللّهَ حَقَّ تُقاتِهِ﴾ اصل است ﴿فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾ فرع است بیان این دو مطلب آن است كه آنچه كه هدف است تقوای خداست تقوایی كه در خود خدا باشد روندگان این راه هر كس به استطاعت خود این راه را طی می‌كند ﴿فَاتَّقُوا اللّهَ مَا ای پس مقصد اصلی همان است كه به حق التقوی برسند آن مقصد است این راه را هر كس به اندازه استطاعت خود طی می‌كند ﴿فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾ مثل اینكه در باب جهاد هم همین طور است آن هدف اصلی حق الجهاد است منتها مجاهدان هر كسی به نوبه خود و به توان خود این راه را طی می‌كند پس ﴿اتَّقُوا اللّهَ حَقَّ تُقاتِهِ﴾ می‌شود اصل ﴿فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ﴾ می‌شود كیفیت تحصیل این هدف و اصل یعنی هر كس به مقدار خودش به مقدار توان خود طی می‌كند فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۵؛ از اینكه تقوا مراتبی دارد در او سخنی نیست زیرا همان آیهٴ معروف كه ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ﴾ از این آیه به خوبی برمی‌آید كه محور كرامت تقواست قهراً هر كه اتقی بود می‌شود اكرم دو مطلب از این كریمه استفاده می‌شود كه محور كرامت تقواست و هر كسی كه اتقی بود اكرم است ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ﴾نوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-18:58
به نام خدا از اینكه تقوا مراتبی دارد در او سخنی نیست زیرا همان آیهٴ معروف كه ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ﴾ از این آیه به خوبی برمی‌آید كه محور كرامت تقواست قهراً هر كه اتقی بود می‌شود اكرم دو مطلب از این كریمه استفاده می‌شود كه محور كرامت تقواست و هر كسی كه اتقی بود اكرم است ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ﴾ یا در سورهٴ مباركهٴ «لیل» كه اول از ﴿وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها﴾ شروع می‌شود در اواخر این سوره آمده است كه ﴿وَ سَیُجَنَّبُهَا اْلأَتْقَی ٭ الَّذی یُؤْتی مالَهُ یَتَزَكّی ٭ وَ ما ِلأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزی﴾ یعنی آنكه اتقی است از جهنم دور داشته می‌شود اتقی كسی است كه مالش را می‌دهد نه برای اینكه فقط بر او واجب است كه مال بپردازد بل برای اینكه واقعاً تزكیه بشود یك وقت است مال را می‌دهد به واجب عمل كرده است اما در درون خود یك احساس غرامتی می‌كند آنچه را كه به الله تقدیم كرده است آن را كمبود احساس می‌كند می‌گوید مال من كم شد اما خب باید اطاعت می‌كردم یك وقت نه كسی كه مال را در راه ذات اقدس الهی داد برای آن است كه تزكیه بشود و احساس طهارت و نمو می‌كند این اتقای از آن اولی است ﴿وَ سَیُجَنَّبُهَا اْلأَتْقَی ٭ الَّذی یُؤْتی مالَهُ یَتَزَكّی ٭ وَ ما ِلأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزی ٭ إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ اْلأَعْلی ٭ وَ لَسَوْفَ یَرْضی﴾ اگر هم مالی را انفاق می‌كند این بدهكار كسی نیست در قبال شكر نعمتی نیست كه از كسی به آنها رسیده است و هدفش هم از این انفاق جز ابتقای رضای حق چیز دیگر نیست فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۴: همان طوری كه اعتصام در دو قسمت خلاصه میشد یكی اعتصام به حبل الله بود كه در بحث بعد می‌آید یكی اعتصام به الله بود كه گذشت تقوی هم این‌چنین است یكی تقوای از جهنم است و مانند آن یكی تقوای از خداست قهراً احرار از تقوای الهی برخوردارند اما عبید و تجار از تقوای نار یا تقوایی كه شوقاً الی الجنه را به همراه داردنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/14-18:55
به نام خدا همان طوری كه اعتصام در دو قسمت خلاصه میشد یكی اعتصام به حبل الله بود كه در بحث بعد می‌آید یكی اعتصام به الله بود كه گذشت تقوی هم این‌چنین است یكی تقوای از جهنم است و مانند آن یكی تقوای از خداست قهراً احرار از تقوای الهی برخوردارند اما عبید و تجار از تقوای نار یا تقوایی كه شوقاً الی الجنه را به همراه دارد فایل صوتی و متن ۲۰۴سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
افسوس كه اندكى پند مىگیرندنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/13-21:25
به نام خدا افسوس كه اندكى پند مىگیرند خداى تعالى اسباب را چنان آسان در اختیار بشر قرار داده كه گمان مى‌كند خودش همه كاره است و خالق و رازق و مدبّر خویش و دیگران است، در حالى كه قرآن كریم از ابتدا تا انتها همه تذكّر توحید پروردگار است، تا شاید این انسان غافل، كمى از جزئیات بیرون آید و به درون خود فرو رود، امّا افسوس كه اندكى پند مىگیرند! همه‌ى مردم مرگ اطرافیان خود را مىبینند، امّا روزى را كه نوبت به خودشان مى‌رسد، نمىبینند. سپیدى موى سر؛ كم سویى چشم و ضعف بُنیه، هشدارهایى است از آمدن مرگ، ولى آدمى نمىفهمد كه به زودى باید از این دنیا به عالم دیگر برود. نمىفهمد آثار اعمالى كه انجام مى‌دهد، در وجودش باقى مىماند و تاریكىهاى گناه رهایش نمىكند. آرى وقتى غفلتها انسان را دربر مىگیرد، به این سادگى بیدار نمى‌شود. تمام فكر و ذكرش این است كه كار كند تا بخورد؛ بخورد تا كار كند. و همین طور مردم در این امور اعتبارى مىچرخند و از ابتدا و انتهاى خود و از خدایى كه خلقشان كرده، غافل مىشوند. حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره انعام https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
راه سِلمنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/11-16:58
به نام خدا راه سِلم راه مهار نفس ابتدا انجام واجبات و ترك محرّمات است. بعد از این، متصف شدن به صفات ائمه از جمله ستار العیوب است. باید تمرین كرد تا بتوان عیوب دیگران را پوشاند و خطاهاى دیگران را بخشید چه بسا شخص تهمت زننده و غیبت كننده كه پشیمان از كردهى خویش گشته و عذر خواهى مى‌كند، چرا از سوى ما مورد بخشش واقع نگردد و چرا باز هم كینه او را در دل داشته باشیم ؟ نفس امّاره بسیار دوست مىدارد كه اگر كسى مرتكب اشتباهى شد او را رسوا سازد، مخصوصآ اگر این شخص سابقهى دشمنى با او را داشته باشد كه در این صورت رسوایش موجب تشفّى دل مى‌شود اما اگر در اینجا انسان گذشت نماید. این خود تهذیب و مهار نفس است. همین مهار نفس به تدریج فهم انسان را نسبت به خدا و ائمه اطهار بالا مىبرد و این امر موجب تسلیم شدن در مقابل ائمه مى‌شود و این همان راه سلِم است. حضرت آیت الله دستغیب در زیارت جامعه کبیره https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
گفتگوی حضرت داوودنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/10-11:44
نوع مطلب :حدیث، احكام، مناسبتها و پیامهای اخلاقی
دشمن ائمه اطهارنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/9-09:22
به نام خدا دشمن ائمه اطهار آنچه در نزد ائمه اطهار بدترین چیزهاست تبعیّت از هواى نفس است.به محض آنكه انسان تابع هواى نفس شد از صراط ائمه كه صراط مستقیم الهى است خارج مى‌گردد.نمى‌شود پیامبر و على را دوست داشت اما از هواى نفس تبعیّت كرد. یكى دیگر از چیزهایى كه در نزد ائمه مغبوض است، تسلیم در مقابل شیطان و وسوسه‌هاى اوست. نمى‌توان ادعاى محبّت خدا را نمود اما تابع شیطان بود. یقینآ وقتى انسان گناهى انجام مى‌دهد، محبّتش به پروردگار كم رنگ می شود. از دیگر منفورات نزد ائمه ، حبّ دنیاست، این حبّ كه مى‌تواند نسبت به مال یا فرزند یا زن یا دوست یا ریاست یا هر مظهر دیگرى از مظاهر دنیا باشد، به شدت مورد استبعاد ائمه بود و ایشان همواره از آن بیگانه بودند. حضرت آیت الله دستغیب در شرح زیارت جامعه کبیره https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
در محضر ائمه اطهارنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/5-16:58
به نام خدا در محضر ائمه اطهار كسانى كه سعى بر ترك گناهان و انجام واجبات دارند و یا اینكه از گناهان خود نادم و پشیمان هستند و همواره عذر خواه و متضرع درگاه پروردگار مى‌باشند، هرگز دشمن امام زمان (عج) نبوده و بالعكس آماده و منتظر ظهور ایشان هستند. همچنین كسانى كه امروز آمادگى كامل جهت دیدار مرگ خود را دارند، در زمان ظهور نیز مانعى از جهاد و شهادت در ركاب ایشان ندارند. نكته‌ى مهم دیگر اینكه انسان باید همواره خود را در محضر امام زمان (عج) بداند و متوجه باشد كه ایشان با همه‌ى آن بزرگى و جلالت در همه حال ناظر بر اعمال همگان هستند. بسیار زشت است انسان در محضر ائمه اطهار گناه كند، مخصوصآ وقتى مى‌داند علاوه بر نظارت دائمى، نامه‌ى اعمالش هفته‌اى دو بار به نظر امام زمان علیه السلام مى‌رسد. حضرت آیت الله دستغیب در شرح زیارت جامعه کبیره https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
دنیا،دار اختیارنوشته شده توسط :آ نوری
1399/04/1-16:55
به نام خدا دنیا،دار اختیار کسی که عمرش را دنبال شهوت جنسی، شهوت خوراک، شهوت مال، شهوت ریاست گذراند. غافل شد از گذر عمر و ندانست این فرصت مغتنم را نباید صرف اینها کند. البته خدای تعالی با اسباب مختلف به او گوشزد می کند ، ولی شخص غافل نمی‌خواهد اعتنا کند.وقتی به تذکّرات الهی بی‌اعتنایی کرد، خدا هم می‌گوید هرجا می‌خواهی برو و هرچه می‌خواهی بکن. دنیا دار اختیار است. این غفلت باعث می‌شود دیگر ایمان نیاورند. وقتی دنبال دنیا و خواسته‌های مادی می‌رود، می‌بیند گاهی دین مانع اوست. نمی‌تواند از هر راهی مال به دست آورد و یا هرطور خواست شهوت‌رانی کند؛ لذا دین را رها می‌کند و ایمان نمی‌آورد. هوس‌ها و خواسته‌هایی را دنبال می‌کند که یقیناً به همۀ آنها هم نمی‌رسد. حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره مریم https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd ازاله شرکنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/30-18:28
به نام خدا ازاله شرک شرک منحصر به بت‌پرستی نیست. برخی چنان به مال توجّه دارند و آن را مؤثر می‌دانند که می‌گویند همه ی مشکلات با پول حل می‌شود و اگر نباشد، زندگی غیرممکن است. آیا این شرک نیست؟ با آنکه مسلمان و اهل نماز و روزه است، چنین حالی دارد. همین که مدتی از نظر اسباب در تنگنا قرار می‌گیرد، چنان ناامید می‌شود که می‌گوید نه خدایی وجود دارد و نه پیامبری و نه قیامتی. این نشان می‌دهد هنوز شرک درونش وجود دارد. باید این دید را اصلاح کرد. باید از خدا بخواهد این شرک را از او بیرون کند! آیا خدای تعالی همۀ قدرتش را در پول قرار داده و قدرت ندارد از راه دیگری کار مردم را درست کند؟ مگر نبودند کسانی که هیچ نداشتند و خدای تعالی در مدت کوتاهی همه‌چیز به آنان داد؟ حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره مریم آیه ۴۲ https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۳: این شایستگی را كه به لطف الهی كسب كرده است زمینه می‌شود برای آن فیض بعدی خدا وگرنه او دائم الفیض است مثل اینكه او بعضی از فیضها وسیع است به همه می‌رسد بعضی از فیضها در یك سطح بالاتری است آن هم به همه می‌رسد گفتند﴿تَعَالَوْا﴾بالا بیایید هر كه بالا آمد دستش می‌رسد این‌چنین نیست كه فرمود زید بیاید عمر نیایدنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:44
به نام خدا این شایستگی را كه به لطف الهی كسب كرده است زمینه می‌شود برای آن فیض بعدی خدا وگرنه او دائم الفیض است مثل اینكه او بعضی از فیضها وسیع است به همه می‌رسد بعضی از فیضها در یك سطح بالاتری است آن هم به همه می‌رسد گفتند﴿تَعَالَوْا﴾بالا بیایید هر كه بالا آمد دستش می‌رسد این‌چنین نیست كه فرمود زید بیاید عمر نیاید مثل اینكه دو تا فیض یا دو لوحه به انسان بدهند یك لوحه عمومی است كه به همه كسانی كه در سطح این مسجد نشسته‌اند به آنها می‌دهند یك لوحه‌ای هم در سقف توزیع می‌كنند گفتند هر كه آمد بالا ما به او می‌دهیم این هر كه آمد بالا ما به او می‌دهیم نشانه‌اش آن است كه تفاوت در آن طرف نیست تفاوت در این طرف است ﴿مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ﴾ ﴿فَسَیُدْخِلُهُمْ فی رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ نكته دیگر هم این است كه درباره كلمه ﴿صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ روی این تنوین‌اش گفتند تنوین تفخیم است كه خیلی این راه راه بزرگ و مهمی است خلاصه آنها كه اهل نظر و اهل دقت‌اند روی تمام حروف و حركاتش سخن دارند این‌چنین ینست كه مثلاً این تنوین با تنوینهای جای دیگر فرق بكند ﴿فَقَدْ هُدِیَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ این را خب به یك ادیب بدهید بگویید ﴿مُسْتَقیمٍ﴾ مجرور است چون موصوفش مجرور است ﴿صراطٍ﴾ چرا مجرور است برای اینكه الی جر به او داده خب این درست است اما همه جا تنوین به یك معنا نیست. «و الحمد لله رب العالمین» فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۲: بله آنجا غیب مراتبی دارد كه معصومین در آن مراتب ایمان به غیب دارند نظیر آن حباً لله اینها از خوفاً من النار گذشتند از شوقاً الی الجنه گذشتند به حباً رسیدند محبوب مراتبی دارد كه بعضی از آن مراتب خفیه محبوب برای اینها غیب است باز هم ایمان به غیب دارند حالا تا متعلق ایمان چه باشدنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:41
به نام خدا بله آنجا غیب مراتبی دارد كه معصومین در آن مراتب ایمان به غیب دارند نظیر آن حباً لله اینها از خوفاً من النار گذشتند از شوقاً الی الجنه گذشتند به حباً رسیدند محبوب مراتبی دارد كه بعضی از آن مراتب خفیه محبوب برای اینها غیب است باز هم ایمان به غیب دارند حالا تا متعلق ایمان چه باشد اینكه از رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) رسیده است «تعطروا بالاستغفار لا تفضحكم او لا تفضحنكم روائح الذنوب» اینها كم‌كم می‌فهمند كه واقعاً گناه بوی بدی دارد و خودشان را با استغفار معطر می‌كنند كه دفعاً او رفعاً بوی بد به شامه اینها نرسد حالا لازم نیست دیگری بفهمد ممكن است دیگری شامه‌اش بسته باشد جزء اوساط مردم باشند و بوی بد گناه این گناهكار را درك نكنند ولی واقعاً خودش بوی بد را استشمام می‌كند بوی بد گناه را آنها از این به بعد دیگر برای او از باب ایمان به شهادت روشن می‌شود بنابر این ﴿فَقَدْ هُدِیَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ ممكن است فعل مضارعی باشد نظیر اواخر سورهٴ «نساء» كه فرمود: ﴿فَسَیُدْخِلُهُمْ فی رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ كه به صورت فعل ماضی تعبیر شده چون محقق الوقوع است و از طرف دیگر هم ممكن است چون هدف نهایی هدایت است آن هدایت را كه مفهوماً جداست او را به عنوان جزا قرار بدهد مثل اینكه گفتند ﴿فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ﴾ یعنی اصلاً فوز همین است فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۱: كسانی كه در اوایل راه‌اند مسئله بهشت و جهنم برای آنها به عنوان ایمان به غیب است یعنی معتقدند جهنمی هست از او می‌ترسند معتقدند بهشت است به او خوشحالند اما از باب ایمان به غیب ولی اگر معتصم بالله شدند كم‌كم حالاتی به آنها دست می‌دهد كه برای آنها خیلی روشن است گناه چیز بدی استنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:38
به نام خدا ﴿فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَیُدْخِلُهُمْ فی رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ خب این هدایت پاداشی است كه از آن به بعد راه را به آسانی طی می‌كند خدا او را راهنمایی می‌كند او از معصیت منزجر است نسبت به اطاعت شائق است و این مسئله خوفاً من النار یا شوقاً الی الجنه برای او به عنوان یك امر محسوس و ملموس كار روزانه اوست او از باب ایمان به شهادت خوف از نار دارد و شوق الی الجنة یعنی چیزی كه باطنش گناه است این از آن بدش می‌آید و از گناه واقعاً می‌ترسد از باب ایمان به شهادت نه ایمان به غیب مثل اینكه انسان از كنیف منزجر است و از بوستان لذت می‌برد یك چنین حالی دست می‌دهد این می‌شود ایمان به شهادت اگر بچه‌ای نداند باغ چیست و كنیف چیست ولیّ او او را از كنیف بازمی‌دارد و به روضه و باغ تشویق می‌كند این بچه ایمان به غیب دارد یعنی حرف ولیّ را به عنوان اینكه خیرخواه اوست می‌پذیرد اما بدی كنیف و خوبی بوستان برای او ثابت نشد ولی كسی كه بزرگسال است با شامه بدی كنیف و خوبی روضه را درك می‌كند این ایمان به شهادت دارد نه ایمان به غیب كسانی كه در اوایل راه‌اند مسئله بهشت و جهنم برای آنها به عنوان ایمان به غیب است یعنی معتقدند جهنمی هست از او می‌ترسند معتقدند بهشت است به او خوشحالند اما از باب ایمان به غیب ولی اگر معتصم بالله شدند كم‌كم حالاتی به آنها دست می‌دهد كه برای آنها خیلی روشن است گناه چیز بدی است الآن كسی كه عاقل است سم نمی‌خورد از باب ایمان به شهادت است نه ایمان به غیب اما چیزهایی كه مثل سم برای او روشن نیست اگر طبیب بگوید مثلاً فلان میوه را نخور سیب را نخور این از باب ایمان به غیب سیب را ترك می‌كند برای اینكه طبیب به او گفته است «حفة النار بالشهوات» یعنی همین سیبی كه تو از او لذت می‌بری برای دستگاه گوارش تو بد است این ایمان به غیب است اما اگر طبیب به كسی گفت سم نخور این از باب ایمان به شهادت است نه ایمان به غیب انسان به جایی می‌رسد كه واقعاً مسئله گناه برای او این طور می‌شود یعنی می‌فهمد كه این گناه بد است و دیگر اگر از رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) شنیده است كه «تعطروا بالاستغفار لاتفضحكم او لا تفضحنكم روائح الذنوب» دیگر از باب ایمان به غیب نیست فرمود استغفار كنید. فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۴۰: اگر كسی اهل جهاد بود اهل اقامه صلاة بود اهل ایتاء زكات بود كم كم می‌فهمد به الله متوسل شده است به عنایت الله است كه دستش به حبل الله رسیده است همه این آداب و احكام و حكم الهی حبل الله‌اند دیگر صلاة حبل الله است ایتاء زكات حبل الله است جهاد حبل الله است و اما ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ﴾ فوق همه اینها خواهد بودنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:36
به نام خدا در آیه پایانی سورهٴ «حج» این است كه فرمود آیهٴ 78 سورهٴ «حج» كه آخرین آیه این سوره است ﴿وَ جاهِدُوا فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَیْكُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبیكُمْ إِبْراهیمَ هُوَ سَمّاكُمُ الْمُسْلِمینَ مِنْ قَبْلُ وَ فی هذا لِیَكُونَ الرَّسُولُ شَهیدًا عَلَیْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ﴾ ﴿جاهدوا﴾ را فرموده حفظ ملت ابراهیم را فرموده آن‌گاه فرمود: ﴿فَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ﴾ اینجا دیگر ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ نیست اگر كسی اهل جهاد بود اهل اقامه صلاة بود اهل ایتاء زكات بود كم كم می‌فهمد به الله متوسل شده است به عنایت الله است كه دستش به حبل الله رسیده است همه این آداب و احكام و حكم الهی حبل الله‌اند دیگر صلاة حبل الله است ایتاء زكات حبل الله است جهاد حبل الله است و اما ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ﴾ فوق همه اینها خواهد بود لذا در این بخشها كه سخن از اعتصام به الله است به ضرس قاطع با فعل ماضی آن هم به صورت مجهول تعبیر می‌كند كه ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ یعنی او اصلاً به مقصد رسیده است اینكه فعل ماضی تعبیر شده برای آن است كه آن وعده‌های آینده چون محقق الوقوع است به منزله ماضی است فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۹: ذات اقدس الهی كه اقرب است الینا من حبل الورید حتی از حبل الله هم به ما اقرب است حتی از رسول الله هم به ما اقرب است آن‌گاه تفاوت از این طرف حاصل می‌شود یعنی انسان می‌فهمد قبل از اینكه به حبل الله متوسل بشود به الله متوسل شده است برای اینكه ذات اقدس الهی به انسان از قرآن و اهل بیت نزدیك‌تر است این حرف اوایل نصیب انسان نیست البته اوایل این راهها را طی می‌كند بعد می‌فهمد كه به بركت حق بود كه دستش به اهل بیت و قرآن رسیده استنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:34
به نام خدا اعتصام همان طوری كه در بحث دیروز ملاحظه فرمودید گاهی به وسیله است گاهی به الله چون اینها در طول هم‌اند نه در عرض هم این‌چنین نیست كه گاهی انسان معتصم به حبل الله باشد گاهی معتصم به الله بلكه اول معتصم به حبل الله می‌شود تا دیدش وسیع باشد ببیند كه دستش قبل از اینكه به قرآن برسد به الله می‌رسد دستش قبل از اینكه به معصوم برسد به اللهی كه عاصم است می‌رسد این را بعدها می‌فهمد برای اینكه ذات اقدس الهی كه اقرب است الینا من حبل الورید حتی از حبل الله هم به ما اقرب است حتی از رسول الله هم به ما اقرب است آن‌گاه تفاوت از این طرف حاصل می‌شود یعنی انسان می‌فهمد قبل از اینكه به حبل الله متوسل بشود به الله متوسل شده است برای اینكه ذات اقدس الهی به انسان از قرآن و اهل بیت نزدیك‌تر است این حرف اوایل نصیب انسان نیست البته اوایل این راهها را طی می‌كند بعد می‌فهمد كه به بركت حق بود كه دستش به اهل بیت و قرآن رسیده است چون ﴿وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ﴾یا ﴿أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْكُمْ وَ لكِنْ لا تُبْصِرُونَ﴾ این بالقول المطلق ذات اقدس الهی اقرب است آن وقتی كه خدا از انسان به خود انسان نزدیك‌تر بود دیگر انسان می‌فهمد به بركت الله بود كه او توفیق پیدا كرد به حبل الله رسیده است اول دستش به ید الله رسید كه خدا منزه از دست است بعد به بركت این وصال دستش به حبل الله رسیده است فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۸: اگر دیگران بخواهند ضرر برسانند خدا بخواهد حفظ بكند دیگران كاری از پیش نمی‌برند ولی به عكس اگر خدا بخواهد كاری انجام بدهد دیگران بخواهند جلوگیری بكنند كاری از آنها ساخته نیستنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:30
به نام خدا او عاصم است او مانع است او حافظ است و امثال ذلك خب اینكه گفته شد ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ یعنی هیچ كسی از امر خدا انسان را باز نمی‌دارد مگر خود ذات اقدس الهی به كسانی كه مرحومین من قِبَل الله‌اند این حصر را دو بخش از آیات قرآن تشریح می‌كند یك بخشش این است كه اگر دیگران بخواهند ضرر برسانند خدا بخواهد حفظ بكند دیگران كاری از پیش نمی‌برند ولی به عكس اگر خدا بخواهد كاری انجام بدهد دیگران بخواهند جلوگیری بكنند كاری از آنها ساخته نیست این دو قسمت را در دو بخش قرآن بازگو می‌كند كه به منزله شرح ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ است این ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ﴾ این‌چنین نیست كه این الیوم یك خصیصه‌ای داشته باشد بلكه به نحو نفی جنس ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ لذا همین مضمون در قیامت هم گفته می‌شود كه هیچ عاصمی در امروز نیست منتها در قیامت این معارف ظهور می‌كند قیامت ظرف ظهور این معارف است نه حدوث این مسائل این مسائل الآن هم هست الآن هم ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ اختصاصی به جریان طوفان در گذشته یا حوادث جنگ در آینده و مانند آن ندارد یا اختصاصی به قیامت ندارد گرچه درباره قیامت هم ﴿لا عاصِمَ﴾ آمده در جریان طوفان هم ﴿لا عاصِمَ﴾ آمده منتها سرّش این است كه هر وقت خطر ظهور می‌كند انسان می‌فهمد نه از او كاری ساخته است نه از دیگران می‌فهمد ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ و اما وقتی عاقل و موحد باشد می‌بیند این آیه همیشه ظهور دارد كه ﴿لا عاصِمَ﴾ هر لحظه این طور است هر آن این طور است ﴿لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاّ مَنْ رَحِمَ﴾ اما آن دو بخشی كه شرح این ﴿قالَ لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ﴾ است یكی در سورهٴمباركهٴ «مائده» است كه وقتی فرمود: ﴿یا ایها الرسول﴾ آیه 67 سورهٴ «مائده» ﴿یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ﴾ آن‌گاه فرمود: ﴿وَ اللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ﴾ یعنی دیگران اگر بخواهند آسیب برسانند خدا حافظ است و عاصم اما در نقطه مقابل اگر خدا بخواهد كاری انجام بدهد از دیگران ساخته نیست او را در سورهٴمباركهٴ «احزاب» آیه هفده بیان كرده ﴿قُلْ مَنْ ذَا الَّذی یَعْصِمُكُمْ مِنَ اللّهِ إِنْ أَرادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرادَ بِكُمْ رَحْمَةً﴾ حالا از آن طرف اگر خدا بخواهد كاری درباره شما انجام بدهد چه كسی می‌تواند جلوی كار خدا را بگیرد فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۷: دعای جوشن كبیر شرح همه آن دعاهاست یعنی وقتی انسان این صد بند نورانی را تلاوت می‌كند قرائت می‌كند می‌بیند كاری در جهان به غیر خدا سپرده نشده چیزی نیست جایی نیست كه خدا آنجا حضور نداشته باشدنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/28-17:28
به نام خدا بعضی از دعاهای ماه رجب اینها از نظر عمر خیلی معارف بلندی را در خود دارند اما این دعای جوشن كبیر شرح همه آن دعاهاست یعنی وقتی انسان این صد بند نورانی را تلاوت می‌كند قرائت می‌كند می‌بیند كاری در جهان به غیر خدا سپرده نشده چیزی نیست جایی نیست كه خدا آنجا حضور نداشته باشد شما كل این كارها را هر شب جمعه حالا لازم نیست كه بخوانید و قرائت كنید بالأخره مطالعه كنید یعنی این را یك دور فقط نگاه هم كه بكنید باز هم عبادت است می‌بینید هیچ جای خالی نگذاشت كه خدا مثلاً آنجا حضور نداشته باشد دیگری حضور داشته باشد قهراً در كارها انسان یك تأملی هم می‌كند یك تجدید نظری هم می‌كند اگر هم بخواهد متوسل بشود متوكلاً متوسل می‌شود اگر هم بخواهد كارها را جدا بكند نمیگوید این مرز توسل به اسباب است آن مرز توكل است این‌چنین نیست همه كارها را هم متوكلاً انجام می‌دهد حتی توسل را با توكل انجام می‌دهد می‌گوید خدایا به نام تو من به اهل بیت پناه میبرم به نام تو آب میخورم كه سیر بشوم یك چنین چیزهایی برای آدم ظهور می‌كند كه دیگر راحت راحت خواهد بود خلاصه چیزی در جهان سهمی برای غیر خدا نمیگذارد یا ضار و یا نافع آدم خیال می‌كند بعضی اشیا ضرر دارد بعضی اشیا نفع دارد و خدا در بالا جمع بندی می‌كند این طور نیست خلاصه این جوشن است زره خوبی است برای هر خطری و بدترین خطر همان خطر شرك است فایل صوتی و متن ۲۰۳سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
بنده شاکرنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/27-20:56
به نام خدا بنده شاکر کسى که خدای تعالى را همه کارۀی خودش مى داند و نعمت هایى که به او داده شده را از خدای تعالى مى داند. همان طور که در نعمت ها دست خدا را دیده و شكر مى کند در سختى ها نیز دست خدا را مى بیند و رفع آنها را به صلاح پروردگار از خدا مى خواهد. البته در مورد گرفتاری ها وسختى ها ، دید خیر و خوبى دارد و مى داند که یا به خاطر معصیت هایى که کرده این گرفتاری ها کفّارۀ آنهاست و یا آنكه تقاضاهایى را از خدا کرده که برای رسیدن به آنها لازم است که یک ناراحتى هایى ببیند اما در عین حال دعا بر رفع گرفتاری ها مى کند که اگر خداوند صلاح دید رفع کند و اگر صلاح ندید راضى به رضای او باشد. حضرت آیت الله دستغیب در شرح دعای امین الله https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
فرا رسیدن سالروز شهادت رئیس مذهب تشیع حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) را خدمت شما شیعیان آن حضرت تسلیت وتعزیت عرض مینمائیمنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/27-18:57
نوع مطلب :حدیث، احكام، مناسبتها و پیامهای اخلاقی
ورود به عالم روحانیتنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/26-19:04
به نام خدا ورود به عالم روحانیت ما که ادعای اسلام و دوستی اهلبیت علیهمالسلام داریم، باید شبانهروز مواظب باشیم چه کارهایی واجب است، انجام دهیم و چه کارهایی حرام است، ترک کنیم. کمکم مستحبّات و مکروهات مؤکّد را هم اضافه کنیم و تا آنجا که میتوانیم به آنها هم مقید باشیم تا بهتدریج خدای تعالی غفلت را از ما بردارد و از عالم خیال بیرون آییم و وارد عالم روحانیت شویم. اگر کسی طالب این معنا باشد، یقیناً خدای تعالی کمکش می‌کند. او برای همین ما را خلق کرده است. او همۀ اسماء و صفاتش را در همۀ افراد بشر به ودیعه گذاشته، امّا اندک افرادی حق را میشناسند و دنبال میکنند و به آن میرسند. بیشتر مردم آن را پایمان میکنند و ترجیح می‌دهند مانند حیوانات زندگی کنند. حضرت آیت الله دستغیب در تفسیر سوره مریم آیه ۳۵ https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
علّت جدایی از ائمه اطهارنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/23-15:23
به نام خدا علّت جدایی از ائمه اطهار آنچه بیش از همه بین انسان و ائمه اطهار فاصله مى اندازد گناه،حبّ دنیا، آمال و آرزو، خودبینى و مغرور شدن به عمل است. چیزهایى که فاصله را کم مى کند خشنودی از آنچه خدای تعالى برای انسان خواسته، یعنى رضا به رضای پروردگار در مصیبت ها، فقر، مرض، اهانت ها و تهمت ها که به انسان مى رسد و... در همه اینها هر مقدار که شخص راضى به رضای پروردگار باشد فاصله اش کم مى شود. این را هم متذکّر شویم که رضایت از پروردگار را بدون وارستگى از مادیات و محبوب های جزئى نمى توان حاصل کرد. حضرت آیت الله دستغیب در شرح دعای امین الله https://chat.whatsapp.com/CusRe9gqcgwKwvZwc6houd
نوع مطلب :به سوی خدا
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۶: انسان تا می‌كوشد در حد ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ قدم برمی‌دارد اما این قدم نهایی نیست اعتصام به حبل الله قدم متوسط است تا اعتصام به الله نصیبش بشودنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/23-13:32
به نام خدا عمده نكته دیگری است كه انسان تا می‌كوشد در حد ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ قدم برمی‌دارد اما این قدم نهایی نیست اعتصام به حبل الله قدم متوسط است تا اعتصام به الله نصیبش بشود خب حالا اگر كسی در حد حبل الله بود مثل خود عترت طاهره(علیهم السلام) آنها هم اعتصام به حبل الله دارند خود حبل الله به چه كسی بسته است به الله مرتبط است دیگر كسانی كه در حد قرآنند مثل اهل بیت(علیهم السلام) آنها دیگر در حد ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ نیستند آنها مثل خود حبل الله‌اند كه به الله متكی‌اند اینها كسانی‌اند كه به كمال انقطاع بار یافتند لذا فرمود: ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ﴾ خب این راه برای خصوص اهل بیت(علیهم السلام) است یا اینها نمونه‌های كامل این سالكان این راهند دیگران هم می‌توانند این راه را كم و بیش طی كنند به بركت خود اهل بیت لذا فرمود: ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ كه توسلی هم كه پیدا می‌كند می‌داند این توسل به بركت الله است توده مردم به وسیله توسل می‌خواهند به بركت برسند اوحدی در عین حال كه متوسل‌اند می‌دانند كه این توسل هم به عنایت آن متوسلٌ الیه است لذا اعتصام اینها در همه حالات به الله است ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ ذكر و نام و یاد حق هم این‌چنین است كسانی كه در اواسط راه به سر میبرند ذات اقدس الهی به عنوان ﴿اذْكُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ﴾ با اینها سخن می‌گوید وقتی از این مرحله جلوتر رفتند به عنوان ﴿فَاذْكُرُونی أَذْكُرْكُمْ﴾ با اینها سخن می‌گوید این‌چنین نیست كه ﴿فَاذْكُرُونی﴾ یك مضافی تقدیر باشد «ای اذكروا نعمتی» این طور نیست یا نظیر آن آیه در اینجا كه ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ﴾ یك مضافی تقدیر باشد «و من یعتصم بحبل الله» این طور نیست خب خود حبل الله به چه كسی متوسل است پرسش:... پاسخ: این برای متوسطین است و اوحدی از آنها كسانی‌اند كه عروه وثقای اینها خود خود حق تعالی است دیگر حالا عوره وثقی چه باشد عروه وثقی یعنی آن دستگیره ناگسستنی این كوزه آن دسته‌اش را كه می‌گیرند و با او آب می‌نوشند آن دستگیره كوزه را می‌گویند عروه، عروة الكوس یعنی دستگیره حالا دستگیره بعضیها فیض حق است دستگیره بعضیها خود ذات حق خود فیض حق احتیاج به دستگیره دارد او به كجا متكی است او به الله متكی است لذا ذكر حق هم این طور است در این‌گونه از موارد ظاهر آیه محفوظ است احتیاجی نیست كه مضافی در تقدیر باشد ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ از آن طرف ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ هم تام است از اینجا ﴿فَاذْكُرُونی أَذْكُرْكُمْ﴾ از آن طرف ﴿اذْكُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ﴾ آن هم تام است فایل صوتی و متنی ۲۰۲ سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۵: فرمود اعتصام به الله، انقطاع از ماسوی الله اگر كسی به الله معتصم شد و متوسل شد این بدون زحمت به صراط مستقیم كه مصون از عوج است راه یافتهنوشته شده توسط :آ نوری
1399/03/23-13:29
به نام خدا فرمود اعتصام به الله، انقطاع از ماسوی الله اگر كسی به الله معتصم شد و متوسل شد این بدون زحمت به صراط مستقیم كه مصون از عوج است راه یافته گرچه مقدم به صورت فعل مضارع است فرمود: ﴿مَنْ یَعْتَصِمْ﴾ اما تالی به صورت فعل ماضی است گرچه مقدم معلوم است تالی مجهول است این كمال مبالغه را می‌رساند نفرمود «و من یعتصم بالله یهتدی» اگر كسی به الله معتصم شد مهتدی می‌شود كه جزا را به صورت فعل مضارع یاد بكند این طور نیست به صورت فعل ماضی یاد كرده است كه نشانه تحقق وقوع است و باز هم نفرمود «و من یعتصم بالله اهتدی» كه هم نظیر اعتصام باشد باب افتعال و هم اینكه مثلاً معلوم باشد بلكه مجهول ذكر كرد یعنی خودبخود راه را یافته است رسیده به مقصد ﴿وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ﴾ عمده نكته دیگری است كه انسان تا می‌كوشد در حد ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ﴾ قدم برمی‌دارد اما این قدم نهایی نیست اعتصام به حبل الله قدم متوسط است تا اعتصام به الله نصیبش بشود فایل صوتی و متنی ۲۰۲ سوره مبارکه آل عمران
نوع مطلب :تفسیر آیه الله جوادی آملی
درباره وبلاگ: آرشیو:طبقه بندی:آخرین پستها:پیوندها:پیوندهای روزانه:نویسندگان:ابر برچسبها:آمار وبلاگ:
The Theme Being Used Is MihanBlog Created By ThemeBox
|
